Wprowadzenie do medytacji

Dla większości z nas siedzenie przez kilka minut w ciszy, gdzie za towarzystwo mamy wyłącznie nasze najgłębsze myśli i uczucia, jest po prostu dziwne, może i przerażające. Choć często marzymy o chwili wytchnienia, podczas której będziemy mogli bez skrępowania oddać się kontemplacji to, o ironio, gdy wreszcie ona nadejdzie – czujemy znużenie czy niepokój.

Dla początkującego medytacja początkowo może wydawać się trochę „nie na miejscu” – czymś niecodziennym, obcym, często zniechęcającym. Pocieszającym jest fakt, że ludzie medytują od około 3000 lat i bez wątpienia wielu z nich również doświadczyło podobnych odczuć obcości czy rezygnacji.
Niektórzy sądzą, że medytację uprawiają jedynie buddyjscy mnisi i przypisują jej wyłącznie funkcję religijną. Nic bardziej mylnego. To praktyka, której każdy powinien spróbować i czerpać z jej prozdrowotnych korzyści. Medytacja pomaga:

• Zredukować poziom odczuwanego stresu.
• Poprawić jakość snu.
• Obniżyć ciśnienie krwi
• Poprawić zdolność koncentracji.
• Zwiększyć produktywność i kreatywność.

Wachlarz medytacji jest szeroki i barwny. Warto pozwolić sobie na odrobinę wolności i szaleństwa – spróbować kilku rodzajów, przeplatać je ze sobą.
Przyznaję, nie jestem ekspertem – jednak jeśli miałabym polecić medytację dla początkujących, mój wybór padłby na technikę świadomego oddechu.

• Znajdź zaciszne miejsce.
• Usiądź wygodnie. Wyprostuj plecy, postaraj się rozluźnić mięśnie. Możesz zamknąć oczy, dzięki temu łatwiej będzie ci się skupić na oddechu.
• Wdychaj powoli i głęboko powietrze nosem. Spróbuj wypchnąć okolice brzucha (korzystaj z przepony).
• Policz do pięciu.
• Wydychaj spokojnie powietrze ustami.

Zdradzę Wam, że moimi ulubionymi technikami są: medytacja mindfulness, „w ruchu” oraz ta z wykorzystaniem wizualizacji.

Pierwszy rodzaj skupia się na uważności, byciu „tu i teraz”, świadomości swoich odczuć oraz myśli. Dzięki niej zaczynam rozumieć co się „we mnie” dzieje i pracuję nad eliminowaniem czynników, wywołujących niepokój, strach czy smutek.

Medytację „w ruchu” często łączę z praktykowaniem jogi, tańcem albo lekkimi ćwiczeniami. Ułatwia mi zagłębienie się w ciało i rozpoznanie odczuć jakie wywołują we mnie określone czynności czy ruchy.

Wizualizację „stosuję” przed oraz podczas snu. Korzystam z nagrań i wyobrażam sobie scenerię, konkretną sytuacji – najczęściej to, co przybliża mnie do spełniania marzeń. Bardzo relaksująca forma, dzięki której zapominam o stresie.

Wasza, N.